3. Şahsın Şiiri/Attila İlhan


gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım
ne vakit maçka’dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım
akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım


“3. Şahsın Şiiri/Attila İlhan” için 9 yorum

  1. hep 3. şahıslar mı daha çok sever yoksa 3. şahıs olduğum için mi öyle düşünürüm bilemedim bir türlü….

    Beğen

  2. dipnot: attila ilhan bu şiiri sevmediği bir adamla evlenen kız kardeşi için yazmıştır..saygılar..

    Beğen

  3. “Ne vakit Maçka’dan geçsem
    Limanda hep gemiler olurdu
    Ağaçlar kuş gibi gülerdi

    Sessizce bir cigara yakardın
    Parmaklarımın ucunu yakardın”

    — koyduğum yerde bir satır eksik: “Bir rüzgâr aklımı alırdı.” Eklenmesine…

    Beğen

    1. farkettim, teşekkürler uyarı için. düzelmiş olması lazım. eskiden yaptığım paylaşımların özensizliklerini dönüp okuduğumda farkediyorum düzeltmeye çalışyorum lakin gözümden kaçıyor birçoğu da.

      Beğen

        1. ahah, doğrudur. dostoyevski’nin bir kitabından bir pasajı aktarıyorum şimdi bloga, yayımlayınca onu bir oku derim.

          Beğen

  4. Atilla İlhan’ın bu şiiri dışında içinde az da olsa kıskançlık barındıran başka şiirini bilen var mı? Lütfen yardımcı olun, çok acil. Cevabınız için şimdiden teşekkürler.
    Saygılarımla

    Beğen

De ki işte: